Fotografia Srebrowa

Ten cholerny… aparat?
„Fotograf dość często nie był zadowolony ze swoich odbitek. Niektóre są w porządku, ale część jest mętno-szara – nawet kiedy filtrami podbija kontrast tak bardzo, że światła i cienie tracą szczegóły. Do tego zdjęcia nigdy nie są tak ostre, jak by chciał. To na pewno przez obiektyw aparatu! Mimo, że to najnowsze szkło cieszące się świetną reputacją. No cóż – chyba trzeba kupić coś nowego”. Mike Johnston -The 37th Frame

Focomat to powiększalnik zbudowany przez Lietz, okres jego produkcji to lata 1950-1977. Konstrukcja ta wyznaczyła niezrównany standard w branży fotograficznej, a dzięki autofocus praca na nim jest bardzo wygodna. Królował w ciemniach wielu printerów i redakcji na całym świecie.
Jest moim ulubionym powiększalnikiem do małego obrazka. Dzięki kondensorowi, który dociska negatyw odbitki, charakteryzują się bardziej ziarnistym obrazem (salt & pepper), ale negatywy wymagają dużej czystości
w wywołaniu. W zamian Focomat oddźwięczy Ci się wspaniałym mikrokontrastem.

Leitz Focomat Ic Color, mój egzemplarz pochodzi z 1950 roku, wyposażony jest dębowy blat, który umożliwia zamocowanie dedykowanej maskownicy Leitz. Wykończenie w kolorze czarnym. Pierwotnie był sprzedawany z obiektywem Elmar. Od roku 1953 zastąpiony Focotarem. Powiększalnik ten jest malutki zmieści się na każdym blacie, zarówno w łazience jak i małej pracowni.

Leitz Focomat Ic Gray, mój egzemplarz pochodzi z 1978 roku. Wyposażony jest blat laminowany, wysoką kolumnę i podświetlaną skalę. Wykończenie szare
nie jest tak stylowe jak czarny Focomat I Color. Te modele były sprzedawane
z Focotarem 2. Wszystkie modele Focomatów posiadają ten sam kondensor, różnią się obiektywami, o których więcej poniżej.

Wewnątrz skali zainstalowana jest neonówka, jeśli nie uszkodzisz jej mechanicznie będzie służyć długie lata. Nie zaświetli współczesnych papierów.

Kłopotem w kopiowaniu negatywów przy niskiej wilgotności są pierścienie newtona. Leitz rozwiązał ten problem specjalnymi filtrami z matowego szkła. Posiadam 3 filtry o różnym stopniu rozproszenia, od lewej minimalny w środku częściowy po prawej maksymalny. Okrąg pierwszy z lewej to pierścień dystansujący, który zakłada się pod kondensor.

Nałożony Filtr AN na kondensor pozwala unikać pierścieni newtona i chroni kondensor przed zarysowaniem. Bardzo polecam tą opcję jeśli jesteś użytkownikiem tego powiększalnika.

Obiektywy od lewej:
Focotar 1 LFE – tzw. large front, wyprodukowany przez Schneidera, to pięcioelementowa konstrukcja Gaussa, z trzema soczewkami przed przysłoną, produkowany w latach 1970 – 1974 pomiędzy Focotarem 1 a Focotar 2
Focotar 2 sześcioelementowa konstrukcja Gaussa z trzema soczewkami przed i trzema soczewkami za przysłoną, produkowany w latach 1974 – 1979.
Apo Rodagon N, sześcioelementowy Rodenstock apochromat.
Elmar produkowany w latach 1951-1953, znany jako Repro-Elmar.
Na zdjęciu brakuje obiektywu Focotar 1, który jest trypletem, konstrukcja złożona z 5 elementów. Był produkowany w latach 1953-1970. Dla fascynatów, którzy szukają najlepszego obiektywu forever – różnica na narożnikach pomiędzy Focotarem 1 i 2 jest znaczna, przy większych powiększeniach. Jeśli rozważasz zakup -szukaj Focotara 2.
(są jeszcze lepsze szkła, ale to na rozmowę przy kawie).

Tak wygląda powiększalnik podczas naświetlania. Pięknie świeci neonowa skala. Płytka na której kładziesz negatyw dociskana jest kondensorem, oprócz możliwości kadrowania negatywu z ramkami, pozwala śledzić numer klatki na negatywie, pięknie przemyślany projekt.

Wysoka kolumna pozwala swobodnie zrobić powiększenia 50 x 60 cm
na dedykowanym obiektywie o ogniskowej 50 mm.

Katalogi i instrukcje Focomat Ic, aby zobaczyć Kliknij w obrazek